12/10 MEZMURLAR 38-44

[tr] Mezmurlar 38-44

^38:1 Ya RAB, öfkelenip azarlama beni,
Gazapla yola getirme!
² Okların içime saplandı,
Elin üzerime indi.
³ Öfken yüzünden sağlığım bozuldu,
Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
⁴ Çünkü suçlarım başımdan aştı,
Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
⁵ Akılsızlığım yüzünden
Yaralarım iğrenç, irinli.
⁶ Eğildim, iki büklüm oldum,
Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
⁷ Çünkü belim ateş içinde,
Sağlığım bozuk.
⁸ Tükendim, ezildim alabildiğine,
İnliyorum yüreğimin acısından.
⁹ Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin,
İniltilerim senden gizli değil.
¹⁰ Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor,
Gözlerimin feri bile söndü.
¹¹ Eşim dostum kaçar oldu derdimden,
Yakınlarım uzak duruyor benden.
¹² Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor,
Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor,
Gün boyu hileler düşünüyorlar.
¹³ Ama ben bir sağır gibi duymuyorum,
Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
¹⁴ Duymaz,
Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
¹⁵ Umudum sende, ya RAB,
Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
¹⁶ Çünkü dua ediyorum: ‹‹Halime sevinmesinler,
Ayağım kayınca böbürlenmesinler!››
¹⁷ Düşmek üzereyim,
Acım hep içimde.
¹⁸ Suçumu itiraf ediyorum,
Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
¹⁹ Ama düşmanlarım güçlü ve dinç,
Yok yere benden nefret edenler çok.
²⁰ İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar,
İyiliğin peşinde olduğum için.
²¹ Beni terk etme, ya RAB!
Ey Tanrım, benden uzak durma!
²² Yardımıma koş,
Ya Rab, kurtuluşum benim!
^39:1 Karar verdim: ‹‹Adımlarıma dikkat edeceğim,
Dilimi günahtan sakınacağım;
Karşımda kötü biri oldukça,
Ağzıma gem vuracağım.››
² Dilimi tutup sustum,
Hep kaçındım konuşmaktan, yararı olsa bile.
Acım alevlendi,
³ Yüreğim tutuştu içimde,
Ateş aldı derin derin düşünürken,
Şu sözler döküldü dilimden:
⁴ ‹‹Bildir bana, ya RAB, sonumu,
Sayılı günlerimi;
Bileyim ömrümün ne kadar kısa olduğunu!
⁵ Yalnız bir karış ömür verdin bana,
Hiç kalır hayatım senin önünde.
Her insan bir soluktur sadece,
En güçlü çağında bile. |iSela
⁶ ‹‹Bir gölge gibi dolaşır insan,
Boş yere çırpınır,
Mal biriktirir, kime kalacağını bilmeden.
⁷ ‹‹Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab?
Umudum sende.
⁸ Kurtar beni bütün isyanlarımdan,
Aptalların hakaretine izin verme.
⁹ Sustum, açmayacağım ağzımı;
Çünkü sensin bunu yapan.
¹⁰ Uzaklaştır üzerimden yumruklarını,
Tokadının altında mahvoldum.
¹¹ Sen insanı suçundan ötürü
Azarlayarak yola getirirsin,
Güve gibi tüketirsin sevdiği şeyleri.
Her insan bir soluktur sadece. |iSela
¹² ‹‹Duamı işit, ya RAB,
Kulak ver yakarışıma,
Gözyaşlarıma kayıtsız kalma!
Çünkü ben bir garibim senin yanında,
Bir yabancı, atalarım gibi.
¹³ Uzaklaştır üzerimden bakışlarını,
Göçüp yok olmadan mutlu olayım!››
^40:1 RABbi sabırla bekledim;
Bana yönelip yakarışımı duydu.
² Ölüm çukurundan,
Balçıktan çıkardı beni,
Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu,
Kaymayayım diye.
³ Ağzıma yeni bir ezgi,
Tanrımıza bir övgü ilahisi koydu.
Çokları görüp korkacak
Ve RABbe güvenecekler.
⁴ Ne mutlu RABbe güvenen insana,
Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
⁵ Ya RAB, Tanrım,
Harikaların, düşüncelerin ne çoktur bizim için;
Sana eş koşulmaz!
Duyurmak, anlatmak istesem yaptıklarını,
Saymakla bitmez.
⁶ Kurbandan, sunudan hoşnut olmadın,
Ama kulaklarımı açtın.
Yakmalık sunu, günah sunusu da istemedin.
⁷ O zaman şöyle dedim: ‹‹İşte geldim;
Kutsal Yazı tomarında benim için yazılmıştır.
Ey Tanrım, senin isteğini yapmaktan zevk alırım ben,
Yasan yüreğimin derinliğindedir.››
⁹ Büyük toplantıda müjdelerim senin zaferini,
Sözümü esirgemem,
Ya RAB, bildiğin gibi!
¹⁰ Zaferini içimde gizlemem,
Bağlılığını ve kurtarışını duyururum,
Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.
¹¹ Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden!
Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
¹² Sayısız belalar çevremi sardı,
Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum;
Başımdaki saçlardan daha çoklar,
Çaresiz kaldım.
¹³ Ne olur, ya RAB, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
¹⁴ Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
¹⁵ Bana, ‹‹Oh! Oh!›› çekenler
Dehşete düşsün utançlarından!
¹⁶ Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
‹‹RAB yücedir!›› desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
¹⁷ Bense mazlum ve yoksulum,
Düşün beni, ya Rab.
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ey Tanrım!
^41:1 Ne mutlu yoksulu düşünene!
RAB kurtarır onu kötü günde.
² Korur RAB, yaşatır onu,
Ülkede mutlu kılar,
Terk etmez düşmanlarının eline.
³ Destek olur RAB ona
Yatağa düşünce;
Hastalandığında sağlığa kavuşturur onu.
⁴ ‹‹Acı bana, ya RAB!›› dedim,
‹‹Şifa ver bana, çünkü sana karşı günah işledim!››
⁵ Kötü konuşuyor düşmanlarım ardımdan:
‹‹Ne zaman ölecek adı batası?›› diyorlar.
⁶ Biri beni görmeye geldi mi, boş laf ediyor,
Fesat topluyor içinde,
Sonra dışarı çıkıp fesadı yayıyor.
⁷ Benden nefret edenlerin hepsi
Fısıldaşıyor aralarında bana karşı,
Zararımı düşünüyorlar,
⁸ ‹‹Başına öyle kötü bir şey geldi ki›› diyorlar,
‹‹Yatağından kalkamaz artık.››
⁹ Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bile
İhanet etti bana.
¹⁰ Bari sen acı bana, ya RAB, kaldır beni.
Bunların hakkından geleyim.
¹¹ Düşmanım zafer çığlığı atmazsa,
O zaman anlarım benden hoşnut kaldığını.
¹² Dürüstlüğümden ötürü bana destek olur,
Sonsuza dek beni huzurunda tutarsın.
¹³ Öncesizlikten sonsuza dek,
Övgüler olsun İsrail'in Tanrısı RAB'be!
Amin! Amin!
^42:1 Geyik akarsuları nasıl özlerse,
Canım da seni öyle özler, ey Tanrı! yazılır.
² Canım Tanrıya, yaşayan Tanrıya susadı;
Ne zaman görmeye gideceğim Tanrının yüzünü?
³ Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,
Gün boyu, ‹‹Nerede senin Tanrın?›› dedikleri için.
⁴ Anımsayınca içim içimi yiyor,
Nasıl toplulukla birlikte yürür,
Tanrının evine kadar alaya öncülük ederdim,
Sevinç ve şükran sesleri arasında,
Bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
⁵ Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrıya umut bağla,
Çünkü Ona yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrımdır.
⁶ Gönlüm üzgün,
Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım.
Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında
Çağlayanların gümbürdeyince,
Enginler birbirine sesleniyor,
Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.
⁸ Gündüz RAB sevgisini gösterir,
Gece ilahi söyler, dua ederim
Yaşamımın Tanrısına.
⁹ Kayam olan Tanrıma diyorum ki,
‹‹Neden beni unuttun?
Niçin düşmanlarımın baskısı altında
Yaslı gezeyim?››
¹⁰ Gün boyu hasımlarım: ‹‹Nerede senin Tanrın?›› diyerek
Bana sataştıkça,
Kemiklerim kırılıyor sanki.
¹¹ Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
^43:1 Hakkımı ara, ey Tanrı,
Savun beni vefasız ulusa karşı,
Kurtar hileci, haksız insandan.
² Çünkü sen Tanrım, kalemsin;
Neden beni reddettin?
Niçin düşmanlarımın baskısı altında
Yaslı gezeyim?
³ Gönder ışığını, gerçeğini,
Yol göstersinler bana,
Senin kutsal dağına, konutuna götürsünler beni.
⁴ O zaman Tanrının sunağına,
Neşe, sevinç kaynağım Tanrıya gideceğim
Ve sana, ey Tanrı, Tanrım benim,
Lirle şükredeceğim.
⁵ Neden üzgünsün, ey gönlüm,
Neden içim huzursuz?
Tanrı'ya umut bağla,
Çünkü O'na yine övgüler sunacağım;
O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.
^44:1 Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk,
Atalarımız anlattı bize,
Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.
² Elinle ulusları kovdun,
Ama atalarımıza yer verdin;
Halkları kırdın,
Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.
³ Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar,
Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar.
Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu;
Çünkü sen onları sevdin.
⁴ Ey Tanrı, kralım sensin,
Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!
⁵ Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz,
Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.
⁶ Çünkü ben yayıma güvenmem,
Kılıcım da beni kurtarmaz;
⁷ Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran,
Bizden nefret edenleri utanca boğan.
⁸ Her gün Tanrıyla övünür,
Sonsuza dek adına şükran sunarız. |iSela
⁹ Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın,
Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.
¹⁰ Düşman karşısında bizi gerilettin,
Bizden tiksinenler bizi soydu.
¹¹ Kasaplık koyuna çevirdin bizi,
Ulusların arasına dağıttın.
¹² Yok pahasına sattın halkını,
Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.
¹³ Bizi komşularımızın yüzkarası,
Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.
¹⁴ Ulusların diline düşürdün bizi,
Gülüyor halklar halimize.
¹⁵ Rezilliğim gün boyu karşımda,
Utancımdan yerin dibine geçtim
¹⁶ Hakaret ve sövgü duya duya,
Öç almak isteyen düşman karşısında.
¹⁷ Bütün bunlar başımıza geldi,
Yine de seni unutmadık,
Antlaşmana ihanet etmedik,
¹⁸ Döneklik etmedik,
Adımlarımız senin yolundan sapmadı.
¹⁹ Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin,
Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.
²⁰ Eğer Tanrımızın adını unutsaydık,
Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,
²¹ Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı?
Çünkü O yürekteki gizleri bilir.
²² Senin uğruna her gün öldürülüyoruz,
Kasaplık koyun sayılıyoruz.
²³ Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun?
Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!
²⁴ Niçin yüzünü gizliyorsun?
Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?
²⁵ Çünkü yere serildik,
Bedenimiz toprağa yapıştı.
²⁶ Kalk, yardım et bize!
Kurtar bizi sevgin uğruna!

---